Kaplica została wzniesiona dla upamiętnienia zmarłej w 1853 roku żony księcia Ludwika, Anny, z domu baronówny Dietrich. Budowa kaplicy miała być początkiem większej przebudowy całego zamku Sułkowskich, który do połowy XIX wieku przetrwał w kiepskim stanie technicznym.
Jednonawową kaplicę usytuowano od południa dostawiając ją do wschodniego skrzydła zamku. Kaplica została zwieńczona neromańską wieżą. Elewacje kaplicy kojarzą się z włoskim romanizmem. Niezwykle surowe rzędy okien - okrągłe okna wysokiego cokołu oraz wyżej usytuowane, półkoliście zamknięte, doświetlające wnętrze kaplicy. Okna przedzielają płyciny z neogotyckim maswerkiem. Całość zwieńczona jest gzymsem arkadowym.
Projektant kaplicy św. Anny nie jest znany. W dokumentacji wymienia się nazwisko Juliusza Appelta, jako nadzorującego i kierującego budową.
Powstanie kaplicy św. Anny przy zamku Sułkowskich w roku 1855 wyznacza początek historyzmu w architekturze Bielska.